ΔΕφΑθ 3328/2013 Β. Τσιότσικας
Πρόεδρος: Βασίλειος Χριστοφίλης
Εισηγητής: Νικόλαος Σκαρβέλης
Δικηγόροι: Β. Τσιότσικας, Κ. Καραπαναγιώτης
Το οφειλόμενο εργολαβικό αντάλλαγμα για εγκεκριμένο Λογαριασμό που δεν έχει πληρωθεί μέσα στη νόμιμη προθεσμία χωρίς υπαιτιότητα του αναδόχου, πρέπει να καταβληθεί εντόκως από την επίδοση της όχλησης και όχι από την επίδοση της αγωγής.
«…4. Επειδή, σύμφωνα με τις διατάξεις που παρατίθενται στη 2η σκέψη της παρούσας αποφάσεως, ο ένδικος 3ος λογαριασμός του έργου θεωρείται αυτοδικαίως εγκεκριμένος μετά την άπρακτη παρέλευση ενός μηνός από την υποβολή του, δηλαδή από 10.10.2011. Συνεπώς, ο λογαριασμός αυτός, ο οποίος μάλιστα στη συνέχεια, όπως προαναφέρθηκε, εγκρίθηκε και ρητώς από τη Διευθύνουσα Υπηρεσία, αποτελεί πιστοποίηση για την πληρωμή των εργασιών που αφορά. Το γεγονός δ’ αυτό γίνεται δεκτό και από τον εναγόμενο Δήμο με το επί της αγωγής από 30.09.2013 υπόμνημά του, με το οποίο αποδέχεται ότι «υφίσταται η ως άνω απαίτηση της ενάγουσας για το συνολικό ποσό των 36.245,54 ευρώ και έχουν εκδοθεί τα σχετικά χρηματικά εντάλματα της Υπηρεσίας και εκκρεμεί σε άμεσο χρόνο η εξόφλησή τους». Κατ’ ακολουθία, βασίμως με την αγωγή ζητείται να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα το παραπάνω ποσό, και μάλιστα νομιμοτόκως, με βάση το προβλεπόμενο από το άρθρο 4 του π.δ. 166/2003 επιτόκιο, από την υποβολή της κατά τα ανωτέρω οχλήσεως της ενάγουσας (13.12.2011) μέχρι την εξόφλησή του, ενόψει του ότι η όχληση αυτή υποβλήθηκε μετά την παρέλευση διμήνου από την υποβολή του λογαριασμού, κατά το οποίο διάστημα ο λογαριασμός δεν είχε πληρωθεί χωρίς υπαιτιότητα του αναδόχου. Και ναι μεν επ’ αυτού ο εναγόμενος, με το προαναφερόμενο υπόμνημά του, προβάλλει ότι το αίτημα για καταβολή τόκων πρέπει να απορριφθεί για τον πριν από την επίδοση της αγωγής χρόνο, διότι σύμφωνα με το άρθρο 21 του Κώδικα των Νόμων περί Δικών Δημοσίου (Β.Δ. της 26.6/10.7.1944, Α’ 139), που κατ’ άρθρο 276 του ν. 3463/2006 εφαρμόζεται και επί των οφειλών των δήμων και κοινοτήτων, ο τόκος αρχίζει από την επίδοση της αγωγής, ο ισχυρισμό του ‘όμως αυτός πρέπει να απορριφθεί ως νόμω αβάσιμος, αφού ως προς το ζήτημα αυτό τυγχάνουν εφαρμοστέες οι προαναφερόμενες ειδικές διατάξεις του άρθρου 53 της Κωδικοποίησης της Νομοθεσίας Κατασκευής Δημοσίων Έργων.»
