Δικηγορικό γραφείο

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΠΟΦΑΣΗ 3782/2017
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Περίληψη: διοικητική διαφορά ουσίας – ακυρότητα σύμβασης λόγω έλλειψης απαιτούμενου τύπου -  αρμοδιότητα πολιτικών δικαστηρίων – αδικαιολόγητος πλουτισμός

Ειρηνοδίκης: Μαρία Σπινθάκη
Ενάγουσα: …………………….Ε.Ε. ΔΗΜΟΣΙΑ & ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΤΕΧΝΙΚΑ ΕΡΓΑ που παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο Βασίλειο Τσιότσικα
Εναγόμενο: ΝΠΔΔ με την επωνυμία «ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ» νομίμως εκπροσωπουμένου
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Διοικητική διαφορά ουσίας, υπαγόμενη στη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το ν.1406/1983, είναι εκείνη στην οποία το ένα συμβαλλόμενο μέρος είναι το Δημόσιο (ή ΝΠΔΔ ή ΟΤΑ), το οποίο βρίσκεται σε προσιδιάζουσα θέση στο συναπτόμενο συμβατικό δεσμό. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 80 του ν.2362/1995, για το κύρος συμβάσεως Δημοσίου (ή ΟΤΑ κατ’ ανάλογη εφαρμογή) με αντικείμενο μεγαλύτερο των 2.500€, όπως ισχύει από 1-1-2002…, απαιτείται η κατάρτισή της να γίνει με ιδιωτικό τουλάχιστον έγγραφο (συστατικός τύπος), η δε ακυρότητα της σύμβασης από την έλλειψη του απαιτούμενου τύπου είναι απόλυτη και λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο.
Στην κρινόμενη αγωγή, όπως εκτιμάται από το Δικαστήριο, η ενάγουσα εταιρεία, η οποία δραστηριοποιείται στο χώρο της ανάληψης δημοσίων και ιδιωτικών έργων, ισχυρίζεται ότι μετά από προφορική σύμβαση που σύνηψε με το εναγόμενο ΝΠΔΔ ανέλαβε με δικά της φορτηγά και εργάτες την έναντι της αναφερόμενης αμοιβής αποκομιδή απορριμμάτων, λόγω έκτακτης ανάγκης και απειλής της δημόσιας υγείας. ¨ότι σε εκτέλεση της σύμβασης αυτής παρείχε τις συμφωνημένες υπηρεσίες για δύο ημέρες, για τις οποίες θα έπρεπε να αμειφθεί με το ποσό των 13.545,90€, το οποίο εγκρίθηκε από την αρμόδια Οικονομική Επιτροπή και ότι το εναγόμενο δεν της κατέβαλε το ως άνω ποσό. Ζητεί με βάση τα ανωτέρω, κατά την κύρια βάση της αγωγής που στηρίζεται στη σύμβαση έργου (παροχής υπηρεσιών), να υποχρεωθεί το εναγόμενο, με απόφαση προσωρινά εκτελεστή, να της καταβάλει το άνω ποσό με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και να καταδικαστεί αυτό στη δικαστική της δαπάνη. Επικουρικά, σε περίπτωση που η επίδικη σύμβαση θεωρηθεί άκυρη, ζητεί την καταψήφιση του άνω ποσού με βάση τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού.
Με αυτό το περιεχόμενο η αγωγή αρμοδίως εισάγεται με την τακτική διαδικασία ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου, το οποίο έχει δικαιοδοσία εν προκειμένω, παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς του εναγομένου, αφού εν προκειμένω το εναγόμενο δεν βρίσκεται σε προσιδιάζουσα θέση σε σχέση με την αντίδικό του αντισυμβαλλόμενη στην επίδικη σύμβαση, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη νομική σκέψη. Είναι όμως απορριπτέα κατά την κύρια βάση της, σύμφωνα με τα επίσης αναφερόμενα στη νομική σκέψη, αφού κατά τα εκτιθέμενα στην αγωγή, για την επίδικη σύμβαση με αντικείμενο που υπερβαίνει τα 2.500€ δεν τηρήθηκε ο έγγραφος τύπος, αλλά κατά την επικουρική της βάση από τον αδικαιολόγητο πλουτισμό είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 346, 904 επ. ΑΚ, 907, 908 και 176 ΚΠολΔ. Πρέπει επομένως να ερμηνευθεί κατ’ ουσίαν…
Κατ’ ακολουθίαν, πρέπει να γίνει δεκτή η αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη, κατά την επικουρική της βάση, και να υποχρεωθεί το εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το άνω ποσό των 13.545,90€ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Η απόφαση δεν θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, διότι το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι γι’ αυτό. Τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας θα επιβληθούν εις βάρος του εναγομένου, λόγω της ήττας του, μειωμένα όμως κατά την κρίση του Δικαστηρίου, κατά τις διατάξεις των άρθρων 307 παρ. 2 π.δ. 410/1995, εκτός βέβαια από το δικαστικό ένσημο με τις επ’ αυτού προσαυξήσεις, που δεν υπάγεται στην ανωτέρω μείωση, όπως ορίζεται στο διατακτικό.